Misschien is het een open deur, vast wel, toch is dat wat in me opkomt als ik terugkijk op wat er allemaal veranderd is in de maand april. Natuurlijk is er in maart al veel te beleven in de tuin maar april zorgt voor de ommekeer van nogal kaal naar heerlijk groen met sprekende bloesem en bloemen.

Nu we nog meer dan anders tijd hebben om alle ontwikkelingen te volgen, valt het des te meer op als er “vanzelf” veranderingen te zien zijn vergeleken met eerdere jaren. Zo bleek het bij ons een heel goed tulpenjaar. Veel meer dan vorig jaar werd je oog getrokken door de bijna onophoudelijke lijn van kleurrijke bloemen langs de hele border. Ook zijn er tulpjes te zien die niet geplant zijn maar die echt vanzelf zijn gekomen.

Deze keer hebben we foto’s die op drie verschillende dagen zijn gemaakt in de loop van april.

Deze sterhyacintjes zijn wel geplant maar de hoeveelheid die opeens stond te stralen was heel verrassend.
Zag je in maart nog hier en daar bloemen tegen een achtergrond van aarde, hier is er al een tapijt van groen met veel bloem-variaties.
Een van de vele clusters tulpen. Ook de kievitseitjes (rechts) vertoonden zich in wit en paars op veel verschillende plaatsen.
De tulpen kleuren de border bijna ononderbroken (18 april)
Waar de tulpen over hun hoogtepunt heel waren, werd het oog al gauw getrokken naar een nieuwe kleurlijn in de border: camassia’s. Het prachtige weer zorgde voor korte maar krachtige bloei.
De judasboom hebben we al lang. Hij is overgezet van de oude naar de nieuwe tuin. Dit jaar lijkt hij het stralende middelpunt van het voorjaar.
Opeens is de tuin groen, met de camassia’s en nog tulpen als vrolijke noten.
Thermopsis.