Er kan veel geklaagd worden over deze zomer. Dat wordt ook gedaan. Toch trekt de natuur zich daar niet veel van aan. Er is blijkbaar genoeg zon en inderdaad genoeg regen om de groei van bloemen en vruchten optimaal te bevorderen.
Onze moestuin levert topprestaties. De kolen staan er allemaal mooi bij, de zomer- en winterwortels doen het prachtig, veel boontjes. De plukspinazie en de snijbiet groeien in een tempo dat we al etend niet kunnen bijhouden. Daarnaast verheugen we ons ieder jaar op de pompoenenoogst. Dit jaar groeien er nog meer dan voorheen langs het hek. Het hek is ook langer dus dat kan ook goed en we hebben een bed met niet rankende pompoenen. Ook deze produceren een enorm aantal pompoenen die iedere dag groter worden. Toch trekt onderstaande kolos de meeste aandacht.
Er zijn meer planten die opvallen door ongewoon mooie bloemen. In de directe omgeving van de eikenbladhortensia is door Gerda flink gesnoeid. Dat levert het volgende beeld op.
Door het snoeiwerk en ook door de aanleg van een nieuw pad afgelopen winter over de heuvel kunnen we nu ook het volle zicht hebben op de enorme bloemen van de Magnolia Grandiflora. Toen ze pas geplant waren, vielen ze op door hun groene blad in de winter. Daarna verdwenen ze in de groene zee van planten en heesters die het zicht op deze drie magnolia’s ontnam. Nu kun je de prachtige bloemen goed zien.
Tot nu toe moesten we de vijver, die eigenlijk niet meer is dan een enorm gat in de grond, ’s zomers nog wel eens bijvullen omdat de oevers een beetje strandachtig oogden met dat lage waterpeil. Het leek er al dat de lemen bodem ieder jaar iets beter het water vasthield maar dit jaar staat het water steeds op winterpeil. Dat wil zeggen tot vlak onder de vlonderrand. We hebben nog helemaal niet bijgevuld.
Een laatste aandachtstrekker in de tuin van augustus is Viburnum Plicatum. Op diverse plekken in de tuin staat deze plant al jaren mooi te groeien en te bloeien. Wat ons dit jaar opvalt is dat hij zo mooi vol zit met prachtige rode besjes.
