Bij genieten van je tuin denk je al gauw aan de mooie zomer met steeds weer andere bloeiende bloemen en heerlijk vertoeven op je favoriete plekken. Toch is het ieder jaar weer een enorme verandering als de tuin uit de lange herfstachtige omstandigheden stap voor stap omtovert tot voorjaarstuin. Dit jaar ging die transformatie kort maar krachtig via de tussenstap van echte winter.

op de vijver hadden we ons eigen ijsbaantje gemaakt. Net groot genoeg om eerst weer even te oefenen voor het schaatsen op grote meren begon.


Winters gezicht op “de heuvel”.

De herfst hebben we dit jaar gebruikt voor twee veranderingen aan de tuin. De eerste heeft betrekking op de heuvel. Dit glooiende oppervlak in de ruimte naast het huis tot de vijver, was in zes jaar dicht gegroeid. Als je wilde weten hoe het er voor stond met de Magnolia grandiflora, moest je je tussen de struiken doorwringen om er een blik op te kunnen werpen. Ook kwamen sommige boompjes en struiken niet goed tot hun recht door verdringen door bijvoorbeeld snel groeiende hazelaars. De oplossing was uitdunnen, snoeien en vooral, een nieuw pad aanleggen slingerend over de hele heuvel.

Het slingerend pad ontsluit een mooi deel van de tuin en vanaf het pad heb je zo hier en daar mooie doorkijkjes naar lagere stukken en de vijver.
Je blijft je verbazen over hoeveel een meter hoogteverschil anders lijkt in een platte Friese tuin. linksop de foto is een van de Magnolia grandiflora’s te zien. Ze houden in de winter hun grote leerachtige bladeren.

Een andere transformatie is dat we de moestuin nogal uitgebreid hebben. Het kastanjehouten hekwerk, dat we ooit hebben aangebracht om de konijnen buiten te houden, was niet in staat om de mollen eruit te houden, ook al hadden we gaas aangebracht in de grond onder dat hek.

Het trok ons wel aan de moestuin uit te breiden zodat we nog meer en langer kunnen genieten van groenten uit eigen tuin. Want daar kan niets aan tippen. We hebben de gelegenheid benut ook de moestuin een vloeiende vorm te geven, zoals de rest van de tuin ook heeft.

De strook links, van het hek tot de lijn richting linkerkant fruitkooi is de uitbreiding. Dat hele hek is nu uitgerust met een halve meter diep fijn kippengaas eronder. We hopen dat de mollen hun ongetwijfeld nuttige werk nu ergens anders gaan doen.

Nu het dan toch voorjaar lijkt te zijn, toch nog een paar plaatjes van vroege bloeiers. In de bosrand, op de heuvel en verder overal in de borders neemt het aantal stinzenplanten ieder jaar toe, deels door natuurlijke vermenigvuldiging, deels door het uitelkaar trekken van de bollen en die weer verderop planten.

Ieder jaar meer Sneeuwklokjes en Cyclaampjes.
Een van de vele soorten Krokussen. Dit is een vroege soort maar blijkbaar was er al een hommel die niet langer kon wachten.
De Toverhazelaars zijn de eersten die kleur geven in de tuin. Ieder jaar meer bloemen.