Onze tuin is gevestigd aan De Heidstreek. Die naam verwijst natuurlijk naar heide. Voordat de landbouwgronden waren gecultiveerd, maakte De Heidstreek deel uit van de Burgumer Heide, een groot heidegebied ten noorden van het dorp Burgum. Theun de Vries heeft er mooie verhalen over geschreven in zijn boek Wilt Tjaarda.

Die ontginning is al anderhalve eeuw geleden en tegenwoordig is het moeilijk voorstelbaar dat je in deze streken alleen maar heidevelden zag waarop de rust alleen werd doorbroken door een langstrekkende kudde schapen met een herder.

Toen wij in 2014 tuin maakten van weiland, was dat misschien wel de eerste grote verandering van dit kleine stukje van ooit de Burgumer Heide in al die jaren. Het is heel bijzonder dat er nu spontaan heideplantjes tot bloei komen langs de oever van de vijver.

Zomaar tussen alle andere “geplande”planten, is op een paar plekken heide gaan bloeien. (vlakbij het tweede stapeltje stenen vanaf links en achter de waterlelie rechts)


Nergens in de omgeving groeit de heideplant zoals die vroeger de velden kleurde. Ook zijn er in de verre omtrek geen gecultiveerde heidetuinen te bekennen. Daarom denken we dat de zaadjes voor die nieuw ontloken heide al die jaren rustig hebben liggen wachten tussen de graspollen in het weiland totdat ze de kans kregen te gaan groeien en bloeien.

Blijkbaar voelt Calluna vulgaris, struikheide, zich prima thuis langs de rand van de vijver.

Het is leuk om op zo’n natuurlijke manier aan heide te komen. Het is ook leuk om te beseffen dat je met je moderne tuin deel uitmaakt van een hele lange historie.