Vanaf het vroege voorjaar wisselen de planten elkaar af met steeds weelderiger bloemen in wisselende combinaties van kleuren en vormen. Iedere dag is er wel weer een nieuwe ster te bewonderen die zich op eigen kracht een plek heeft verworven in het kleurenpalet. Je kunt je erover verwonderen dat dit magische proces gewoon doorgaat, ook al bereiken de temperaturen hoogtes die in Nederland nog nooit vertoond zijn.
Tussen de tegels, in het grind, langs de paden, overal slaan stokrozen hun slag in de zomerwarmte. Ze mogen er zijn!
De borders redden zich dus zonder watertoevoer. Alleen nieuwe planten en struiken krijgen regelmatig met de gieter wat verfrissende ondersteuning. De vijver loopt bij langdurige droogte wel terug wat waterpeil betreft. Daar leggen we de slang dan wel eens in om bij te tanken. We vermoeden dat er een doorsijpeleffect uitgaat van die grote vijver middenin de tuin.
De moestuin is minder zelfredzaam. De grond houdt heel goed vocht vast maar tegen de lange perioden van droogte deze zomer is het niet te doen zonder hulp. We doen dat simpel: op het tegelpad de slang in een emmer, die loopt over zodat de paadjes onder lopen en dat is genoeg.
onverwachte gasten
De vorige keer lieten we een foto zien van een voor ons volkomen onbekende plant. De vraag welke plant dat was, leverde geen oplossingen op. Daarom hebben we de redactie van Groei en Bloei gevraagd. Het blijkt een helmbloemachtige. Het duurde niet lang of de plant werd bezocht door een prachtige rups:
We hadden dit jaar nog niet de ijsvogel gezien. Tot gisteren er opeens twee op bezoek kwamen. De vijver levert blijkbaar heerlijke hapjes voor hen op want ze bleven maar turen en duiken.
